Mikita, członek Inicjatywy Pracowniczej, ostatecznie wygrywa z internetowym gigantem. Amazon zwolnił go za nieobecności spowodowane chorobą. Wygrana daje pracownikom i związkowi narzędzia do walki z naciskami na chorujących, które stosuje Amazon. 11 października 2019 r. poznański Sąd drugiej instancji potwierdził korzystny dla Mikity wyrok z 21 lutego Sądu Rejonowego, który zasądził odszkodowanie w wysokości 7056 zł. Z doświadczeń związku wynika, że w bieżącym roku Amazon przestał wypowiadać umowy na podstawie arbitralnych zarzutów polegających na przekroczeniu określonego procentu nieobecności.

Tysiące osób za strajkiem, pierwsze reakcje Amazon, co dalej? Pora zasilić Fundusz Strajkowy! Wpłat można dokonywać na: https://zrzutka.pl/tt4znt.

W październiku 1994 roku w budynkach znajdujących się przy ulicy Pułaskiego 21a w Poznaniu kilka osób spędziło pierwszą noc. Tak zaczyna się historia poznańskiego Rozbratu. Dziś to jedno z najstarszych w Europie okupowanych centrów społeczno-politycznych obchodzi swoje 25-lecie. 14 września ulicami Poznania przejdzie demonstracja, na której przemawiać będą również związkowcy z Inicjatywy Pracowniczej.

Oczywiście nie był to pierwszy przypadek, kiedy zdesperowani ludzie zajmują pustostan, aby mieć gdzie mieszkać. W odpowiedzi na sytuację mieszkaniową robią tak tysiące rodzin w Polsce. Rozbrat był jednak od początku projektem szerszym. Zasiedlenie opuszczonych, porzuconych budynków z czasem przerodziło się w działalność społeczno-polityczną i kulturalną. Skłot miał oddziaływać na całe miasto i wspierać oddolne inicjatywy oraz ruchy sprzeciwiające się opresji państwa i dyktatowi biznesu.

Przeciwko wysiedleniom

Naturalną konsekwencją powstania Rozbratu była chęć wsparcia innych osób zajmujących pustostany oraz sprzeciw wobec komercjalizacji mieszkalnictwa. Kiedy z końcem lat 90. rozpoczęły się masowe eksmisje, Rozbrat i działająca na jego terenie Federacja Anarchistyczna (FA), zorganizowała pierwsze blokady eksmisji. Na przełomie 2011 i 2012 roku FA oraz mieszkańcy i mieszkanki „czyszczonej kamienicy” na ul. Piaskowej powołali do życia Wielkopolskie Stowarzyszenie Lokatorów.

To był milowy krok w walce o prawa lokatorów w Poznaniu. Ruch lokatorski w mieście się skonsolidował. Nie dopuszczono do dziesiątek eksmisji. Co więcej, czynnie i z sukcesem domagano się zlikwidowania osiedla kontenerowego, oddłużenia lokatorów komunałek, rozpoczęcia szerokiego programu budowy dostępnych mieszkań oraz tego, aby zmieniono zasady przyznawania lokali socjalnych. Skutecznie przeciwstawiono się „czyścicielom kamienic”. Działacze i działaczki z Rozbratu jako pierwsi w Poznaniu rozpoczęli współpracę z najbiedniejszymi mieszkańcami miasta – Romami pochodzenia rumuńskiego zamieszkałymi na koczowisku.

Najpierw ludzie, potem zyski

Na Rozbracie odbywały się też pierwsze spotkania Inicjatywy Pracowniczej (w 2001 roku). Celem tej jeszcze nieformalnej grupy było udzielanie wsparcia protestującym pracownikom i obrona zwalnianych związkowców. Trzy lata później poznańska FA i pracownicy Cegielskiego wspólnie powołali pod tą samą nazwą „regularny” związek zawodowy. Dziś – jak wiemy – IP liczy ponad 3000 członków i członkiń skupionych w ok. 70 komisjach działających w przemyśle, oświacie, logistyce, kulturze, opiece społecznej itd. Na terenie aglomeracji poznańskiej udało nam się powołać organizacje IP w Cegielskim, Amazon, Volkswagenie, poznańskich żłobkach, teatrach, szpitalach.

Jedna z komisji działa na Rozbracie. Poznańska Komisja Międzyzakładowa niesie pomoc wielu grupom zawodowym, np. ostatnio portierkom pracujących na outsourcingu (co szerzej opisywaliśmy w poprzednich numerach naszego Biuletynu). Coraz częściej także zgłaszają się do niej poszkodowani pracownicy imigranci z Ukrainy. Komisja przede wszystkim stara się odzyskać ich zaległe wynagrodzenia.

W obronie zieleni

Działacze i działaczki z Rozbratu brali udział w akcjach ekologicznych – w blokowaniu dewastacji przyrody na Górze Świętej Anny (jeszcze w latach 90.), na Rospudzie, w Puszczy Białowieskiej. Sam Rozbrat leży na terenie stanowiącym nieodłączną część poznańskiego zachodniego klina zieleni. Obszar ten jest przedmiotem zainteresowania deweloperów. Jednak zabudowa klinów powoduje, że miasto się dusi, a smog staje się jednym z głównych problemów ekologicznych (jak w wielu miastach Polski).

Z Rozbratu wielokrotnie wychodziły demonstracje w obronie terenów zieleni. Jeden z pierwszych protestów tego typu wybuchł wokół obszaru, który upatrzyli sobie entuzjaści elitarnego sportu, jakim jest golf. Od 2005 roku trwała walka o to, aby cenny i otwarty dla wszystkich teren nie został zamieniony w ogrodzone pole z dołkami. Dziś władze Poznania ogłosiły, że zostanie on zalesiony i pozostanie ogólnodostępny.

Zróbmy to sami

Rozbrat jest często kojarzony z działalnością kulturalną. W ciągu 25 lat istnienia zorganizowano tu ponad 500 koncertów z udziałem przeszło 1000 zespołów muzycznych, ponad 150 seansów filmowych, około 30 różnego typu festiwali, a także wiele innych imprez, jak wystawy, dyskusje, pokazy teatralne i happeningi. Od roku z powodzeniem rozwijany jest projekt „wolnej szkoły”, gdzie zawodowi lektorzy nieodpłatnie udzielają lekcji języka angielskiego, francuskiego, flamandzkiego, włoskiego itd., a także matematyki czy chemii.

Od jakiegoś czasu na Rozbracie prężnie działa także Freedom Fighters Gym – treningi Muay Thai, Joga, Kettlebell czy Cross Training. Tu trenowali i trenują mistrzowie i mistrzynie Polski różnych dyscyplin sportowych. W sumie w ok. 2500 zorganizowanych do tej pory nieodpłatnych zajęciach tego typu wzięły udział setki uczestników i uczestniczek.

Rozbrat zostaje!

Pracownia sitodruku, warsztat rowerowy, sala prób dla zespołów muzycznych – wszystkie te inicjatywy pokazują, że można się organizować inaczej, bez dotacji i sponsorów, na niekomercyjnych zasadach, budując centrum społeczno-polityczne dostępne dla wszystkich, niezależnie od tego, ile posiadają pieniędzy w portfelu czy skąd pochodzą.

Jednak Rozbrat jest solą w oku lokalnych elit władzy i biznesu. Podjęto obecnie próbę licytacji zajmowanego przez niego terenu, który może być atrakcyjny dla deweloperów. Środowisko skupione wokół tego miejsca rozpoczęło szeroką akcję w obronie Rozbratu. Podobną licytację próbowano przeprowadzić 10 lat temu. Wówczas udało się Rozbrat obronić. Żeby udało się to także dziś, potrzebuje on szerokiego wsparcia z różnych stron.

Artykuł Jarka Urbańskiego, który ukazał się w ostatnim numerze Biuletynu Incijatywy Pracowniczej > pobierz PDF z całym numerem

W numerze:

Od redakcji: "Możemy liczyć tylko na siebie"

TEMAT NUMERU: W LOGISTYCE WRZE

- W Amazon głosujemy za lepszym życiem

- Odmówili pracy ponad siły w jednym z największych centrów dystrybucyjnych w Europie (Avon Distribution)

Z ŻYCIA ZWIĄZKU:

- Sprawozdanie z poznańskich przygotowań do jesiennych protestów w oświacie 

- Akademicka (tania) siła robocza – negocjacje podwyżek na uniwersytetach

- „Pełna kultura – puste konta” – protest komisji kultury

- Globalne łańcuchy usług biznesowych – Komisje Inicjatywy Pracowniczej w Accenture i Medtronic

- Poznań bez eksmisji, biedy i wyzysku. 25 lat Rozbratu

ZE ŚWIATA PRACY:

- Jak rząd walczył ze strajkiem nauczycieli
- „W spedycji za mało ze sobą rozmawiamy na temat praw pracowniczych”

GOSPODARKA:

- Nowoczesna Teoria Monetarna

- Pracownicze Programy Kapitałowe - od kiedy, dla kogo?

PUBLICYSTYKA:

- Jakość, bylejakość, dno

PRAWO:

- Sprawozdanie z działań  grupy do spraw prawnych  OZZ Inicjatywa Pracownicza

- Upały w miejscu pracy – ABC prawne

HISTORIA:

- Powstanie Warszawskie pod czarno-czerwonym sztandarem

KULTURA:

- III Anarchistyczny Festiwal Filmowy w Warszawie

ZAGRANICA:

- Szwecja: Prawo do strajku zagrożone

- Strajk nauczycieli w USA

21 lipca odbył się w Warszawie, na terenie szkoły przy ul. Sierakowskiego 9, Festyn Budowlany współorganizowany przez OZZ Inicjatywa Pracownicza. Była to już druga impreza z cyklu zainaugurowanego Festynem z 23 września ub. r. (zorganizowanym z inicjatywy nieformalnego Stowarzyszenia Żelbet przy współpracy z ZZ Budowlani i OZZ IP). Tym razem inicjatywa wyszła od świeżo powołanej Warszawskiej Międzyzakładowej Komisji Budowlanej OZZ IP, zrzeszającej operatorów żurawi, cieśli szalunkowych i zbrojarzy. Drugim współorganizatorem była Partia Razem. Festyn prowadzili: zbrojarz Kacper Kwiatkowski (Partia Razem) i operator żurawia Florian Nowicki (WMKB OZZ IP).

Specjalnym gościem tegorocznego Festynu był Tomasz Klarkowski (ps. Einar Thordwaldsen), operator żurawia z Bydgoszczy, autor dostępnych na Youtube filmów piętnujących skandaliczne warunki pracy w budownictwie (i poza nim), i wzywających pracowników budownictwa (i innych branż) do organizowania się w związki zawodowe.

W trakcie Festynu ekipa filmowa OZZ IP nagrywała rozmowy z pracownikami budowlanymi, które zostaną wykorzystane w powstającym filmie o warunkach pracy w budownictwie.

Uczestnicy i uczestniczki Festynu zrobili sobie grupowe zdjęcie z plakatami zawierającymi hasła solidarności z załogą Amazona, gdzie trwa obecnie referendum strajkowe.

Główną atrakcją Festynu był turniej piłkarski, w którym starły się ze sobą następujące drużyny:
- PROMONTE - drużyna cieśli szalunkowych (polskich i ukraińskich) z firmy Promonte, pod wodzą kapitana Adriana Mazurowskiego, członka prezydium WMKB OZZ IP.
- EKIPA Z ŻABKI - drużyna zorganizowana przez cieślę Mateusza Dąbkowskiego (który w poprzedniej edycji zdobył tytuł najlepszego bramkarza turnieju)
- BEZWZGLĘDNE PIERNIKI BUDOWLANE - drużyna cieśli i operatorów, pod wodzą Kamila Łubiana i Floriana Nowickiego
- MŁODZIEŻOWKA RAZEM - drużyna złożona z młodych sympatyków Partii Razem

Turniej wygrała drużyna Promonte. W decydującym meczu Promonte pokonało Ekipę z Żabki 2-1. W spotkaniu na szczycie przez długi czas utrzymywał się wynik remisowy 1-1, dający mistrzostwo Ekipie z Żabki. W ostatnich minutach spotkania kibice Promonte głośnym dopingiem uskrzydlili swoich ulubieńców. Na rezultaty nie trzeba było długo czekać. Po dośrodkowaniu Wasyla Leniwa (zdobywcy pierwszej bramki dla Promonte w tym meczu) Nazar Bartoszewski rozstrzygnął wynik spotkania i całego turnieju. Triumfatorzy z Promonte otrzymali pamiątkowy puchar, a wszystkie drużyny z pierwszej trójki komplety medali.

Wyniki wszystkich spotkań:
Razem - Promonte: 4-4
Ekipa z Żabki - Bezwzględne Pierniki Budowlane: 6-4
Ekipa z Żabki - Razem: 12-2
Bezwzględne Pierniki Budowlane - Promonte: 3-5
Bezwzględne Pierniki Budowlane - Razem: 4-3
Ekipa z Żabki - Promonte: 2-1

Tabela końcowa:
1. Promonte 7 pkt
2. Ekipa z Żabki 6 pkt
3. Bezwzględne Pierniki Budowlane 3 pkt
4. Młodzieżówka Razem 1 pkt

W przerwach między meczami odbywały się gry ciesielskie i zbrojarskie dla nie-budowlańców. W konkurencji ciesielskiej chodziło o prawidłowe połączenie dwóch blatów szalunkowych zamkiem, przy pomocy młotka ciesielskiego. Jednym z uczestników tej niełatwej konkurencji był Adrian Zandberg, który uporał się z zadaniem. W konkurencji zbrojarskiej chodziło o przejście (bez wywrotki) po górnej siatce zbrojenia stropu, wspierającej się na kobyłkach. Utrudnienie polegało na tym, że trzeba było tego dokonać w damskich butach na obcasie. Z zadaniem poradzili sobie: Magda Biejert i Łukasz Ornot.

W trakcie Festynu funkcjonował m.in. namiot OZZ IP, przy którym można było uzyskać materiały różnych komisji IP, a także zapisać się do nowej Komisji Budowlanej.

Festyn miał charakter rodzinny. Dla dzieci przygotowano kącik zabaw dziecięcych.

Rozmowa z Nazarem Bartoszewskim, zdobywcą bramki, która rozstrzygnęła losy turnieju

Co czułeś, gdy strzeliłeś bramkę, która zadecydowała o zwycięstwie Promonte w całym turnieju?
Wrażenie było niesamowite. Poczułem, że pierwsze miejsce, o które tak walczyliśmy, mamy już w kieszeni. Zrozumiałem, że do końca drugiej połowy musimy się tylko bronić. Tak zrobiliśmy, i wygraliśmy. Było ciężko, ale się udało i wygraliśmy 2-1.

W twojej drużynie grał twój tata Igor, i wujek Wasyl. Czy rodzina na boisku pomaga czy przeszkadza?
Rodzina bardzo mi pomogła w tym turnieju. Czułem spokój wiedząc, że na boisku jest ojciec i wujek.

Jak oceniasz poziom innych drużyn? Który mecz był dla was najtrudniejszy?
Każdy mecz był dla nas trudny. Każda drużyna miała swój styl gry. Najtrudniejszy był ostatni mecz.

Drużyna Promonte nie jest najlepsza kondycyjnie. Podczas turnieju panował straszny upał. Twoi koledzy z drużyny ledwo biegali po boisku. Ale tobie upał chyba nie przeszkadzał?
Kiedy widziałem, że moi koledzy są już zmęczeni i nie dają rady, zrozumiałem, ze muszę grać na sto procent, albo i więcej. Można powiedzieć, że upał mi nie przeszkadzał.

W jakich klubach trenowałeś w Polsce i na Ukrainie?
W Polsce trenowałem w klube FC Viktoria Zerzen, na Ukrainie w wielu klubach, m.in. w FC Vodnyk i FC Lwów.

Co w ogóle porabiasz w Polsce?
Przyjechałem się uczyć. Skończyłem trzy lata liceum w Warszawie, później studia w Białej Podlasce na AWF. Kierunek jest oczywisty: sport, piłka nożna.

Dziękuję za rozmowę.

15 lipca to tzw. Prime Day, czyli okres wyprzedaży i wzmożonej pracy w korporacji Amazon. W Amazonie w Polsce oznacza to 50 godzinny tydzień pracy i możliwe kolejne rekordy w ilości wysyłanych do Niemiec paczek na dobę. Tego dnia odbędą się akcje protestacyjne, wiece oraz strajki w różnych miejscach na świecie. Odwagi nam wszystkim dodaje pierwszy strajk w magazynach Amazon na USA, w Minneapolis. Jako pracownicy magazynowi czujemy solidarność, gdy słyszymy, że strajk ten jest popierany przez informatyków i techników z siedziby Amazon z Seattle. Natomiast konsekwencji i wytrwałości w walce uczy nas załoga z Niemiec, która jest mocno uzwiązkowiona, aktywnie działa w radach zakładowych i strajkuje od ponad 5 lat. Będą znów strajkować, tak jak pracownicy Amazon we Francji!

Pracownicy w Polsce są częścią globalnego ruchu walczącego o godność pracowniczą: przeciwko czasowemu zatrudnieniu, śrubowaniu norm przez cyfrowy system kontroli i przeciwko marnym zarobkom, gdy w tym samym czasie szef koncernu Jeff Bezos, najbogatszy człowiek na świecie, wysyła rakiety w kosmos. W różnych krajach mamy podobne problemy i postulaty: gdy na transparentach piszemy „make everyone blue!” jak w Minneapolis, co znaczy, że chcemy stałych umów o pracę (niebieskich identyfikatorów), czy „dość wyścigu szczurów!”, jak w Polsce, co znaczy, że mamy dość wiecznej pogoni za normą. Wspieramy się nie od wczoraj: odwiedzamy się, by dyskutować o wspólnych problemach i działaniach, a od 2015 r. organizujemy ponadnarodowe półroczne spotkania pracownicze, kolejne w Lipsku 27-29 września (zapraszamy pracowników i pracownice Amazon).

Amazon nie chce słuchać głosu zorganizowanego świata pracy. Bez względu na kraj, słyszymy ten sam slogan: „preferujemy bezpośrednią komunikację z pracownikami”. Również te same ogólniki słyszeliśmy w trakcie rozmów z przedstawicielami Amazon z Polski. Wiemy, że kiedy będziemy jeden-na-jeden z HR-ami czy menagerami, to Amazon wykorzysta kruczki prawne, naszą zależność od pracy najemnej i stałego dochodu czy najsłabszych z nas, aby wszyscy się bali dążyć do zmiany. Model biznesowy Amazon zależny jest od tych, którzy mają mniej praw lub możliwości: pracowników agencyjnych, z mniejszych miejscowości, migrantów, osób z niepełnosprawnościami. Wykorzystuje ich, permanentnie zwalniając i zatrudniając, aby nikt z nas nie czuł się pewny.

To musi się zmienić! Musimy pokazać, że nie jesteśmy sami. Obecnie w Amazon na całym świecie pracuje ok. 600 tys osób. Część z nas działa aktywnie w związkach zawodowych, radach, współpracuje z grupami wsparcia, broni pracowników w sądach, inni spowalniają pracę czy chodzą na L4, gdy tempa pracy nie da się już wytrzymać. Nie jesteśmy więc sami! Zamiast jeden-na-jeden z Amazon zorganizujemy masę krytyczną, która wstrzyma wyzysk, szalone tempo pracy i niepewność, bo to my tworzymy bogactwo, którym dziś się cieszą nieliczni!

W Polsce obecnie kontynuujemy współpracę w ramach tego ruchu rozpoczynając 15 lipca 2019 r. w Prime Day referendum strajkowe. Decyzję o tym związki Inicjatywa Pracownicza i Solidarność podjęły wspólnie po tym, gdy Amazon nie chciał zgodzić się na postulaty w rozmowach, które trwały od maja 2019 r. W sporze zbiorowym domagamy się:

1. godnych zarobków dla wszystkich pracowników: żądamy podwyższenia podstawowej stawki godzinowej do co najmniej 25 zł netto dla pracowników poziomu pierwszego (T1) przy zachowaniu równego poziomu wynagrodzeń we wszystkich magazynach wchodzących w skład Amazon; jak też zbiorowego regulowania wynagrodzeń w uzgodnieniu ze związkami zawodowymi (dziś Amazon nie konsultuje poziomu płac);
2. sprawiedliwej oceny pracowniczej: żądamy bezterminowego zawieszenia Załącznika nr 3 do Regulaminu Pracy (zniesienia feedbacków) oraz rozpoczęcia procedury ustalania jego treści z obiema organizacjami związkowymi.
3. stabilności zatrudnienia: żądamy zatrudniania bezpośrednio przez pracodawcę, bez pośrednictwa agencji pracy tymczasowej i bez rocznych umów na czas określony.

Pracodawca jednostronnie zerwał mediacje mimo dalszej chęci rozmów, jednocześnie wysłał nam informację, że chce dalej rozmawiać, ale poza sporem. Amazon po prostu przestraszył się możliwości, jakie daje nam spór zbiorowy i tego że my – pracownicy będziemy chcieli je wszystkie wykorzystać. Dlatego od początku stara się go jak najszybciej zakończyć. Nie damy się zwieść, robimy kolejny krok i przystępujemy do referendum. Inne osoby rozklejają naklejki w toaletach lub memy w internecie z hasłem: „wszyscy na L4!”. Tylko nasza solidarność, niesztampowe formy protestu i wzajemna inspiracja spowodują, że Amazon się ugnie, i to nie tylko w jednym kraju, ale na całym świecie!

Referendum w Polsce będzie kontynuowane: 16 lipca przed FC WRO1 i WRO2 pod Wrocławiem, 17 lipca FC SZZ pod Szczecinem oraz FC KTW w Sosnowcu. Pracownicy będą mogli oddać głos również przez internet. W związku z tym, że w Amazon w Polsce obecnie pracuje 14 tys. osób, referendum na ten moment planowane jest do września br. z możliwością jego wydłużenia. Daje to nam możliwość być obecnym przed magazynami w całej Polsce w najbliższych miesiącach, docierania do ludzi i rozwijania naszej walki.

Życzymy wszystkim, którzy 15 lipca planują różnego rodzaju akcje protestacyjne odwagi i siły. To my poprzez nasze wspólne działania wytyczamy drogę do nowego świata, który nie rządzi się okrutną logiką zysku, ale zasadą sprawiedliwości i solidarności ponad podziałami na magazyny, zawody i granice!

OZZ Inicjatywa Pracownicza Amazon
14/07/2019

Am 15. Juli ist Prime Day, der Höhepunkt des Sommerverkaufs bei Amazon. In den Amazon-Lagern in Polen bedeutet das eine 50-Stunden-Woche und möglicherweise neue Rekordzahlen von Sendungen nach Deutschland innerhalb von 24 Stunden. An dem Tag wird es Proteste, Kundgebungen und Streiks in verschiedenen Teilen der Welt geben. Der erste Streik wird in einen Amazon-Lager in Minneapolis/USA stattfinden, was uns alle freut und motiviert. Als Lagerarbeiterinnen und -arbeiter spüren wir die Solidarität, wenn wir hören, dass jener Streik von Arbeiterinnen und Arbeitern und auch Technikern aus dem Hauptquartier von Amazon in Seattle unterstützt wird! Von den Amazon-Beschäftigten in Deutschland haben wir gelernt, standhaft zu bleiben und durchzuhalten. Viele von ihnen sind in der Gewerkschaft oder im Betriebsrat aktiv und streiken bereits ab und an seit mehr als fünf Jahren. Dort wird am 15. und 16. Juli wieder an mehrere Standorten gestreikt, wie diesmal auch in Frankreich!

July 15 is the Prime Day, a summer sale peak at Amazon. At Amazon warehouses in Poland, this means a 50-hour working week and possible new records of parcels sent to Germany in 24 hours. On that day, there will be protests, rallies and strikes in various parts of the world. The first strike in Amazon warehouse in the USA, in Minneapolis, gives us all courage. As warehouse workers, we feel solidarity hearing that this strike is supported by workers and technicians from the Amazon headquarters in Seattle! The Amazon workers in Germany we have learned to be consistent and stay strong. Many of them are unionized or active in works councils and have been on strike on and off for more than 5 years. The will go on strike again on July 15 and 16, and this time also Amazon workers in France!

Ogłaszamy, że 15 lipca rozpoczynamy w Poznaniu referendum strajkowe oraz odbędzie się akcja protestacyjna. Amazon pod presją ogłosił podwyżki wcześniej, ale płace są wciąż niskie a normy zawyżone.

2 lipca pod Poznaniem odbyło się drugie spotkanie organizacji związkowych z przedstawicielami spółki Amazon Fulfillment Poland z udziałem mediatora, Pawła Galca. Na spotkaniu pracodawca odrzucił kluczowe uwagi związków do istniejącej oceny pracowniczej (załącznik nr 3 do Regulaminu Pracy). Nie zgodził się również na zawieszenie sporu na okres trzech miesięcy pod warunkiem zawieszenia tzw. feedbacków.

Od maja w Amazon trwa spór zbiorowy. 18 czerwca w Poznaniu odbyło się pierwsze spotkanie z udziałem mediatora. Tego samego dnia, zanim doszło do rozmów, Amazon ogłosił, że od początku lipca podnosi płace.

Już od początku swojej działalności na zakładach pracy Inicjatywa pracownicza borykała się z przeszkodami prawnymi. Związek zawodowy jako struktura formalna podlega konkretnym reżimom prawnym, bez realizowania których nie jest możliwe zrzeszanie pracowników w celu obrony ich praw i interesów zawodowych i socjalnych. Związkowcy i związkowczynie nie mogą dopuścić do podważenia skuteczności ich działań, co równałoby się najczęściej dotkliwym sankcjom ze strony pracodawców, którzy zawsze są zawsze w lepszej pozycji w sporze z pracownikami.

Skala odpowiedzialności jaka stoi za osobami nadzorującymi prace związku jest tak duża, że nie raz spotykaliśmy się z tego powodu z rezygnacją z członkostwa, a w konsekwencji także z dalszych staraniach o lepsze warunki pracy. Obawy przed potencjalnymi pomyłkami nie są nieuzasadnione: prawo pracy to gałąź prawna, która przysparza problemów również wykwalifikowanym prawnikom.

9 maja pod siedzibą ambasady amerykańskiej w Warszawie odbyła się konferencja prasowa zapowiadająca spór zbiorowy w magazynach logistycznych firmy Amazon. Komisja Międzyzakładowa OZZ Inicjatywa Pracownicza oraz Zakładowa Organizacja Związkowa NSZZ Solidarność działające przy Amazonie wystosowały wspólne żądania: