Od pół roku OZZ Inicjatywa Pracownicza walczy o respektowanie praw i wolności związkowych w Aelia Polska Sp. z o.o. Naszym celem jest przywrócenie do pracy Anny Kucharzyk – przedstawicielki i przewodniczącej komisji zakładowej w Aelii, która 7 czerwca br. została zwolniona z pracy z naruszeniem przepisów Ustawy o związkach zawodowych. Annę Kucharzyk zwolniono pomimo sprzeciwu zarządu zakładowej organizacji związkowej, co stanowi naruszenie art. 32 Ustawy o związkach zawodowych.

Inicjatywa Pracownicza wniosła do sądu pracy pozew o przywrócenie do pracy niesłusznie zwolnionej przewodniczącej komisji w Aelii, jednak do tej pory nie wyznaczono nawet terminu pierwszej rozprawy. Ponieważ przeciętna długość postępowania przed sądem pracy w pierwszej instancji w Warszawie wynosi 2 lata, a rekordzista – działacz Inicjatywy Pracowniczej z Royal Collection – czekał na wyrok aż 4 lata (link), nie możemy liczyć na taką, fasadową „sprawiedliwość” i musimy ponownie rozpocząć akcje protestacyjne.

Od pół roku komisja zakładowa OZZ Inicjatywa Pracownicza w sklepach Aelia Polska na warszawskim Lotnisku Chopina walczy o respektowanie praw związkowych i poprawę warunków pracy wszystkich zatrudnionych. Dzięki szeroko zakrojonej kampanii protestacyjnej, naszym koleżankom i kolegom udało się wywalczyć częściowe spełnienie postulatów, które komisja zgłosiła pracodawcy w maju. Niestety, cały czas aktualne pozostaje żądanie przywrócenia do pracy przewodniczącej związku – Anny Kucharzyk, która została bezprawnie zwolniona w czerwcu 2014 r.

Poniżej publikujemy stanowisko komisji OZZ IP działającej przy Teatrze Dnia Ósmego i Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu dotyczące antyzwiązkowych działań nowej dyrekcji Arsenału. W przypadku braku reakcji ze strony dyrekcji Galerii, komisja zapowiada protesty.

Oświadczenie Warszawskiej Komisji Środowiskowej OZZ Inicjatywa Pracownicza

Zbliża się 11 listopada – Narodowe Święto Niepodległości. Od kilku lat tego dnia ulicami Warszawy przechodzi, organizowany przez środowiska nacjonalistyczne, Marsz Niepodległości. Organizatorzy promują to wydarzenie jako „manifestację polskiego patriotyzmu”, a także wyraz buntu przeciwko coraz gorszej sytuacji, w której z roku na rok znajdują się polscy pracownicy i pracownice. Dzięki takiemu wizerunkowi Marsz Niepodległości przyciąga coraz więcej zwykłych ludzi, niekoniecznie będących sympatykami Ruchu Narodowego. Ten fałszywy obraz zdecydowanie kłóci się jednak z treściami, które są propagowane przez organizatorów w ramach kampanii Ruchu Narodowego, a także na samych marszach – m.in. nacjonalizmem, homofobią, seksizmem. Wzrost nastrojów szowinistycznych w Polsce w ostatnich latach pokazuje, że treści te trafiają na podatny grunt.

20 września w Warszawie miało miejsce spotkanie przedstawicieli Komisji Środowiskowej „Pracownicy Sztuki” Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Inicjatywa Pracownicza z twórcami teatralnymi. Celem spotkania było poinformowanie artystów teatru o działaniach Inicjatywy Pracowniczej oraz Komisji „Pracownicy Sztuki” na rzecz polepszenia warunków pracy twórców, zdanie relacji z dotychczasowych rozmów w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej nt wpisania artystów do powszechnego systemu ubezpieczeń, osłon socjalnych i emerytur, z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego nt wsparcia resortu dla wprowadzenia rozwiązań natury socjalnej w obszarze sztuki oraz zapowiedzenie działań w najbliższych miesiącach. Celem było również pozyskanie informacji od artystów teatru odnośnie najbardziej palących problemów branży w dwóch obszarach - warunków zatrudnienia na umowy o dzieło i ładu instytucjonalnego świata teatru.

Od lutego br. OZZ IP prowadzi zbiórkę publiczną pod hasłem "O prawo do strajku, o wolność działalności związkowej". Pieniądze zbieramy na 3 podstawowe cele:

1. Sądową obronę praw pracowniczych i pomoc prawną;
2. Pomoc materialną dla pracowników i pracownic poszkodowanych przez niezgodne z  prawem działania pracodawców;
3. Kampanię szkoleniowo-informacyjną na temat prawa do zrzeszania się i prawa do strajku.

Zgodnie z ustaleniami ostatniego Zjazdu Delegatów i Delegatek, w dniach 26-27 kwietnia 2014 roku, odbyła się w Poznaniu pierwsza Konferencja Programowa OZZ Inicjatywa Pracownicza. W spotkaniu wzięło udział 20 osób, reprezentujących 10 komisji OZZ IP i kilka środowisk wspierających związek. Konferencję podzielono na trzy bloki tematyczne: diagnoza obecnej sytuacji związku i plan rozwoju związku, stanowiska wobec najważniejszych problemów społeczno-gospodarczych oraz propozycje zmian w deklaracji programowej i ideowej Inicjatywy Pracowniczej.

W pierwszej połowie tego roku powstały trzy nowe komisje OZZ Inicjatywa Pracownicza zrzeszające pracowników i pracownice sektora edukacji: Komisja Zakładowa w Gimnazjum nr 4 w Stargardzie Szczecińskim, Komisja Zakładowa w Gminnym Ośrodku Sportu w Gniewie oraz Komisja Międzyzakładowa Sektora Edukacji Województwa Kujawsko-Pomorskiego.

Chcąc dowiedzieć się co ich skłoniło do wstąpienia do Inicjatywy Pracowniczej, w maju i czerwcu przeprowadziliśmy krótkie wywiady z przedstawicielami i przedstawicielkami nowych komisji. Zapytaliśmy się także o ocenę sytuacji w sektorze edukacji w swoich regionach oraz o to, jakie działania planują podjąć w najbliższym czasie.

Jedną z ważniejszych deklaracji rządu PO-PSL, jaka padła po wakacyjnej przerwie w pracach Sejmu, jest zapowiedź radykalnych zmian w zasadach zatrudniania na umowy czasowe. Minister pracy – Władysław Kosiniak Kamysz zapowiedział, że jego resort pracuje nad przepisami zrównującymi okresy wypowiedzenia umów na czas określony i nieokreślony oraz wprowadzającymi 3 letni limit dla umów czasowych. Deklaracje te są odpowiedzią na interwencję Komisji Europejskiej i wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE – w obu przypadkach obowiązujące w Polsce przepisy prawa pracy instytucje unijne uznały za niekorzystne dla pracowników i pracownic oraz niezgodne z Dyrektywą Rady UE ws. pracy na czas określony.

Od 2007 roku pracownice i pracownicy szpitala w Kostrzynie nad Odrą walczą o swoje zaległe pensje i odprawy. Zostali zwolnieni, a w miejsce dotychczasowej placówki (SP ZOZ), powołano nową, prywatną firmę z siedzibą w Szczecinie, która przejęła budynki, wyposażenie i część personelu, ale nie przejęła zobowiązań wobec załogi. Pracownice i pracownicy złożyły pozwy do sądu, który nakazał wypłatę wynagrodzeń przez SP ZOZ, ale komornik nie miał już czego zająć. Dopóki placówka była w likwidacji, nie mógł też domagać się pieniędzy od organu założycielskiego – starostwa powiatowego w Gorzowie Wlkp. Aby uniknąć roszczeń (120 mln. zł, w tym 7 mln. tytułem zaległości pracowniczych) starostwo w nieskończoność wydłużało okres likwidacji. Każdego dnia dług rósł o 21 tys. złotych.