W raporcie czytamy także, że „pracodawca nie określił wysokości i warunków przyznawania pracownikom stawek wynagrodzenia za pracę”. W firmie brakowało określonych zasad przyznawania premii oraz dodatków za pracę w warunkach szkodliwych. W końcowej części raportu czytamy: „za naruszenie przepisów (…) w stosunku do osoby winnej naruszenia przepisów mających znamiona wykroczenia przeciwko prawom pracownika, inspektor pracy zastosował odpowiedzialność w formie nałożonego mandatu karnego”.

Od pracowników firmy dowiadujemy się, że oszukiwanie pracowników na nadgodzinach i premiach były działaniami celowymi, zamierzonymi i odbywały się na polecenie szefostwa firmy. Tylko w 2010 roku siedmiu pracowników zostało oszukanych na nadgodzinach. Pozostaje pytanie, ilu zostało oszukanych od początku działalności firmy?

Przykładowo, pracownicy informują, że w grudniu 2010 r. szefowa firmy, poinformowała ich, iż jeśli osiągną najwyższy pułap sprzedażowy w sklepie, każdy z nich otrzyma premię w wysokości 700 zł. Kiedy pracownikom dzięki zaangażowaniu i ciężkiej pracy udało się wypracować najwyższy próg premiowy szefowa firmy zmieniła zdanie. Pracownicy zostali oszukani i zamiast obiecanej premii otrzymali od 150 do 300 zł. Zdarzyło się też kilkukrotnie, że pracownikom odciągnięto bez ich wiedzy i zgody pieniądze z wypłaty. Pracownicy magazynu nie otrzymują dodatku za pracę w warunkach szkodliwych, a Regulamin Pracy w firmie jest dokumentem martwym.

Najwyraźniej w firmie brak jest jakichkolwiek zasad współżycia społecznego, przestrzegania podstawowych praw pracowniczych i praw człowieka (szefostwo firmy nazywa pracowników „szarikami”, od imienia psa z serialu „Czterej Pancerni i Pies”), a normą jest wyzysk, okłamywanie, oszukiwanie, poniżanie i dyskryminacja. Dla szefów pracownicy byli tylko niewolnikami, którzy kosztem swoich praw i zdrowia mieli pomnażać ich zysk. To najlepszy przykład, jak działa typowa kapitalistyczne firma w Polsce.

Poniżej prezentujemy fragmenty raportu Okręgowej Inspekcji Pracy.

„Odpowiadając na przesłaną w dniu 06.06.2011 r. do tutejszego Okręgowego Inspektoratu Pracy z Okręgowego Inspektoratu Pracy w Poznaniu skargę zawierającą szereg zarzutów naruszenia przepisów prawa pracy przez pracodawcę SKINPOL Sp. z o.o. w Lublinie, po przeprowadzeniu kontroli u wyżej wymienionego pracodawcy wyjaśniam, co następuje:

Kontroli poddano przestrzeganie przepisów dotyczących legalności zatrudnienia, w tym: zgłaszania do ubezpieczenia społecznego pracowników i osób wykonujących prace zarobkowe w ramach umów cywilnoprawnych, składania do ZUS-u miesięcznych deklaracji rozliczeniowych z naliczonych składek, opłacania składek na Fundusz Pracy oraz przestrzeganie przepisów prawa pracy, w tym: prowadzenie akt osobowych pracowników, zawieranie i rozwiązywanie z pracownikami umów o pracę, przestrzeganie przepisów o czasie pracy, wypłacanie pracownikom wynagrodzeń za pracę i innych świadczeń związanych ze stosunkiem pracy.

Ustalenia z kontroli potwierdziły słuszność zarzutów dotyczących nieprawidłowego prowadzenia ewidencji czasu pracy dla pracowników wykonujących pracę w systemie równoważnego czasu pracy. Pracodawca wyznaczał pracownikom rozkłady czasu pracy z przekroczeniem wymiaru czasu pracy wynikającego z przeciętnej 40-godzinnej tygodniowej normy czasu pracy w danym jednomiesięcznym okresie rozliczeniowym.

Ustalając rozkłady czasu pracy w zmianowej organizacji pracy, pracodawca stosował podwójne rozpoczynanie pracy przez pracownika w tej samej dobie pracy.

Kontrola przestrzegania norm czasu pracy w stosunku do pracowników wykonujących pracę w równoważnym systemie czasu pracy za okres 2010 roku i do maja 2011 r. wykazała, że pracodawca nieprawidłowo kwalifikował charakter występujących godzin nadliczbowych. Wypracowane godziny nadliczbowe przez pracownika wdanym okresie rozliczeniowym zaliczane były, jako wynikające z przekroczenia dobowej normy czasu pracy, mimo iż były to godziny nadliczbowe z przekroczenia normy tygodniowej. Pracownicy nie przekraczali bowiem ustalonego im w rozkładach czasu pracy wydłużonego dobowego wymiaru czasu pracy.

Nieprawidłowa kwalifikacja charakteru występujących godzin nadliczbowych skutkowała zaniżeniem pracownikom wysokości należnego dodatku do wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych. Pracodawca wypłacał pracownikom dodatek do wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych w wysokości 50% stawki wynagrodzenia zasadniczego. Zgodnie z art. 151¹ § 2 Kodeksu pracy, za każdą godzinę nadliczbową wynikłą z przekroczenia normy tygodniowej pracownikowi przysługuje dodatek do wynagrodzenia w wysokości 100% stawki wynagrodzenia zasadniczego.

Z ustaleń kontrolnych inspektora pracy wynikało, że w ten sposób pracodawca zaniżył za rok 2010 i za rok 2011 dla 7 pracowników i byłych pracowników Oddziału w Poznaniu należny dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych na ogólną kwotę 2098,85 zł. brutto.

Stwierdzone nieprawidłowości w zakresie czasu pracy dotyczyły także przypadków:

- nie zapewnienia pracownikom wymaganej liczby dni wolnych od pracy wynikających z pięciodniowego tygodnia pracy w danym okresie rozliczeniowym. Dotyczyło to 4 przypadków,

- nie zapewnienia odpoczynku tygodniowego, poprzez zatrudnienie pracownika w kolejnych 7 dniach okresu rozliczeniowego. Dotyczyło to jednego przypadku.

Kontrolując wypłatę wynagrodzeń, inspektor pracy ustalił, że wprowadzony przez pracodawcę regulamin wynagradzania pracowników z 2005 r. nie spełniał wymogów obowiązujących w tym zakresie przepisów art. 77² § 3 i art. 78 § 1 i 2 Kodeksu pracy. W treści jego postanowień pracodawca nie określił wysokości i warunków przyznawania pracownikom stawek wynagrodzenia za pracę określonego rodzaju lub na określonym stanowisku pracy, w sposób pozwalający na jego podstawie ustalenie indywidualnych warunków płacy w umowie o pracę.

Brak było także postanowień ustalających warunki przyznawania pracownikom innych składników wynagrodzenia, w tym premii prowizyjnej i określenia rodzaju pracy, przy wykonywaniu których pracownikowi przysługuje dodatek za pracę w warunkach szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych. W ten sposób postanowienia regulaminu pracy o przysługującej pracownikom premii prowizyjnej i dodatku za pracę w warunkach szkodliwych i uciążliwych były postanowieniami tzw. „martwymi”, nie dającymi możliwości poddania kontroli i nadzoru przez inspektora pracy. Dotyczyło to także poruszonej w skardze wypłaty targetów, które miały postać premii uznaniowej.

Kontrolując sporządzaną przez pracodawcę dokumentację w zakresie wypłaty pracownikom wynagrodzeń, inspektor pracy ustalił, że pracodawca nie dokumentował w listach płac dokonywanych potrąceń z wynagrodzenia za pracę pobranych przez pracownika wcześniej zaliczek na wynagrodzenia oraz potrąceń z tytułu niedoboru kasowego lub inwentaryzacyjnego. Rozliczenia z pracownikami z tego tytułu odbywały się poza dokumentacją płacową w oparciu o wystawione pracownikom noty obciążeniowe i prowadzoną wewnętrzną dokumentację księgową. W związku z tym, inspektor pracy nie mógł jednoznacznie ustalić, czy pracodawca nie naruszył przepisów o ochronie wynagrodzenia za pracę.

W wyniku stwierdzonych nieprawidłowości, inspektor pracy skierował do pracodawcy przysługujące mu środki prawne, tj. wnioski wystąpienia, mające na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, w tym: wypłaty imiennie wskazanym pracownikom Oddziału w Poznaniu wyrównania dodatku do wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych oraz sprawdzenia za 3 lata wstecz wszystkim pracownikom prawidłowości wypłaconego dodatku do wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych i ewentualnego wypłacenia im wyrównania dodatku do wysokości należnego, prawidłowego prowadzenie ewidencji czasu pracy, dokumentowania w listach płac potrąceń z wynagrodzenia za pracę z tytułu pobranych zaliczek na wynagrodzenia i rozliczenia niedoborów kasowych i inwentaryzacyjnych, po uzyskaniu na piśmie zgody pracownika na potrącenie. Pracodawca został zobowiązany do udzielenie inspektorowi pracy informacji o wykonaniu skierowanych wniosków wystąpienia w terminie 30 dni od dnia otrzymania wystąpienia.

Za naruszenie przepisów o czasie pracy i zaniżenie pracownikom dodatku do wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, w stosunku do osoby winnej naruszenia przepisów mających znamiona wykroczenia przeciwko prawom pracownika, inspektor pracy zastosował odpowiedzialność w formie nałożonego mandatu karnego”.