Wysłaliśmy list do największych polskich wydawców. Przedstawiamy w nim naszą sytuację i postulaty, licząc na reakcję.

Ten list poparło ponad sto osób - ludzi, których szanujemy i którym opowiedzieliśmy o naszej inicjatywie. Nie należą do naszego związku, ale zdecydowali się udzielić nam poparcia.

Jeśli zgadzasz się z tym, co napisaliśmy - udostępnij. Niech ten kodeks dobrych praktyk się poniesie.

14 czerwca rząd ogłosił, że w 2017 r. płaca minimalna wyniesie 2000 zł brutto czyli 1459,47 zł netto (na rękę). W stosunku do obecnego roku, minimalne wynagrodzenie wzrośnie o 150 zł (8,1%), ale wciąż nie osiągnie poziomu 50% przeciętnej płacy w gospodarce (2150 zł w 2016 r.). Dodatkowo 7 lipca Sejm przyjął przepisy wprowadzające minimalną stawkę godzinową dla osób pracujących na umowach zlecenie i samo-zatrudnionych.

Prawo pracy – zarówno indywidualne, jak i zbiorowe, powstało jako efekt kolektywnego wysiłku ruchu pracowniczego, któremu udało się wyodrębnić je z prawa cywilnego i handlowego. W efekcie strajków, protestów i masowych demonstracji, stosunki pracy, początkowo zakładające „równość stron”, zostały ujęte w ramy wzmacniające siłę i możliwości działania pracowników i pracownic. Ramy te nigdy nie były jednak stabilne: z jednej strony, biznes nieustannie dążył do powrotu do XIX wiecznej „swobody umów” w ramach której nie funkcjonowały płatne urlopy, ochrona przed arbitralnym zwolnieniem z pracy, prawo do strajku oraz wolności związkowe; z drugiej strony, pracownicy i pracownice ciągle starali się poszerzyć zakres swojej autonomii względem kapitalistycznej logiki maksymalizacji zysku za wszelką cenę.