Walczmy z koronawirusem i nie tylko!
- Dział: Dokumenty bieżące
Komunikat Międzynarodowej Sieci Solidarności i Walki z 18 marca 2020 [link do angielskiej wersji komunikatu]
Rządy na całym świecie podejmują działania przeciwko obecnej pandemii koronaawirusa. Robią to w sposób niekonsekwentny, głównie ze względu na troskę o ochronę interesów pracodawców. W wielu miejscach na świecie następuje to po latach ataków na systemy opieki zdrowotnej i inne usługi publiczne. W niektórych krajach będzie to silniej odczuwalne gdyż, ze względu na spowodowane kolonializmem opóźnienie w rozwoju gospodarczym, są one w znacznie gorszym położeniu by stawić czoła temu wyzwaniu. Nie lekceważymy pandemii ani nie uważamy jej za spisek. Nie akceptujemy jednak polityki "jedności narodowej". Jest ona złudzeniem, które sprawić ma byśmy zapomnieli, że interesy rządzących światem nie są naszymi interesami. Należy przyjąć nadzwyczajne środki i domagać się ich wdrożenia. Nie poddawajmy się jednak decyzjom polityków odpowiedzialnych za te decyzje. Zamiast tego pracujmy wspólnie na rzecz budowy społeczeństwa, które nie stoi na głowie.
Pracownikom w niepewnej sytuacji oferują wyłącznie bezrobocie!
Podczas gdy prezydenci, ministrowie i inni krasomówcy przekazują piękne wiadomości o „potrzebie solidarności”, pracodawcy działają... jak pracodawcy. Jedynym ich zmartwieniem jest utrzymanie zysków. Pracownicy w niepewnej sytuacji zawodowej (sprekaryzowani) tracą pracę. Na całym świecie pandemię koronawirusa najbardziej odczują wykluczone grupy społeczne, które stają w obliczu obecnej sytuacji bez stałego miejsca zamieszkania, bez stałego dochodu i z ograniczonym dostępem do opieki zdrowotnej. Niektórzy nigdy tego nie mieli, ponieważ gwarancje pracy, mieszkania i opieki zdrowotnej nigdy nie istniały albo uległy pogorszeniu na przestrzeni lat.
Wymuszony niepełny wymiar pracy (częściowe bezrobocie), telepraca, przedszkola: dla kogo i jak?
Podejmowane kroki - o ile w ogóle są podejmowane – różnią się w poszczególnych krajach. Wymuszony niepełny wymiar pracy (częściowe bezrobocie) nie gwarantuje utrzymania pełnych płac. Dla wielu pracowników, praca przez telefon nie jest rozwiązaniem, a tam gdzie jest ona możliwa, pociąga za sobą dodatkowy wysiłek pogodzenia życia rodzinnego i zawodowego, który większość firm ignoruje. Instrukcje wydawane zarówno przez przedsiębiorstwa publiczne, jak i prywatne, są często niejasne, sprzeczne i niemożliwe do zastosowania.
Żądajmy od władz tego, co są nam winne!
Decyzjom rządów powinny towarzyszyć określone środki nadzwyczajne:
- zawieszenie pracy z zachowaniem pełnego wynagrodzenia jako środek zapobiegający rozprzestrzenianiu się wirusa w miejscach pracy (nie dotyczy fabryk produktów i pół-produktów medycznych, firm farmaceutycznych i dostawców żywności),
- gwarancja zatrudnienia dla wszystkich pracowników. Żadnych zwolnień!
-100% wynagrodzenia dla osób pracujących w niepełnym wymiarze.
- urlopy na opiekę nad dziećmi, osobami starszymi i osobami niesamodzielnymi.
- W miejscach pracy, które wciąż funkcjonują, domagamy się podjęcia wszelkich możliwych działań w celu zapobiegania zakażeniom.
Działania te powinny być zgodne z potrzebami pracowników i zaplanowane z uwzględnieniem ich opinii, ponieważ to oni sami najlepiej wiedzą, czego potrzebują. Związki zawodowe powinny stanowić forum do omawiania tego rodzaju propozycji i ustalania priorytetów.
Przejmijmy kontrolę nad sytuacją!
Nadszedł czas, aby domagać się nacjonalizacji wszystkich niepublicznych placówek opieki zdrowotnej, kontroli nad zaopatrzeniem w środki medyczne i ochronne (w tym maski) i jego dystrybucją, ustanowienia publicznych agencji do spraw leków, przywrócenia miejsc pracy zlikwidowanych w publicznych szpitalach itd. Obecna sytuacja sprawia, że powinniśmy głośno i wyraźnie zapytać: co by było gdyby zmiany w budżecie szpitali, badań naukowych i innych społecznie istotnych sektorów dotykały w pierwszej kolejności tych, którzy są odpowiedzialni za te decyzje?
1,43 biliona dolarów w dywidendach za 2019 rok
1, 43 biliona (1 430 000 000 000) dolarów – tyle wynosiła globalna wartość dywidend czyli zysków dla korporacji i udziałowców. Same dywidendy to z kolei tylko część zysków jakie osiągają przedsiębiorstwa. Zamiast pomagać firmom i ich udziałowcom, powinniśmy kierować się logiką ruchów społecznych, które wywalczyły ochronę socjalną, publiczne systemy ochrony zdrowia i badania naukowe (czyli wszystko to, co jest ograniczane przez rządy na całym świecie).
Zdrowie, edukacja, transport, żywność, mieszkania... możemy wspólnie zaspokajać nasze potrzeby społeczne! Skończmy z kontr-reformami, które depczą nasze prawa!
Uwagi od tłumacza na język polski:
„Wymuszony niepełny wymiar pracy (częściowe bezrobocie)” – ang. part-time unemployment – to sytuacja w której znajdują się osoby, wbrew własnej woli pracujące na niepełny etat, zleceniobiorcy, pracownicy bez zagwarantowanego czasu pracy (tak zwane zero hours contracts).
Globalna wartość dywidend i problem z liczbami – w różnych krajach i językach określenia „miliard”, „bilion”, „trylion” oznaczają inne rzędy wielkości. Przykładowo, angielskie słowo „bilion” oznacza miliard, a „trillion” oznacza bilion. Może to być mylące, jednak dostępne źródła wyraźnie mówią o ponad bilionie (1 430 000 000 000).