Dwa lata później, w czerwcu 2015 r. odbyło się drugie spotkanie Sieci w Campinas w Brazylii. Dokonaliśmy wtedy wspólnej oceny ewolucji naszej Sieci, przede wszystkim w aspekcie jej rozrostu, ale także w odniesieniu do drogi, jaką musimy przebyć, aby stworzyć wspólne, międzynarodowe narzędzia dla sił związkowych, które odwołują się i praktykują model działalności związkowej oparty o: antykapitalizm, samorządność, demokrację, ekologię, niezależność od szefów i władz państwowych, internacjonalizm oraz sprzeciw wobec wszystkich form opresji (maczyzm, rasizm, homofobia, ksenofobia). Naszym wspólnym punktem odniesienia są także: demokracja pracownicza oraz samoorganizacja pracowników i pracownic.

3 spotkanie Sieci miało miejsce w Madrycie (Państwo Hiszpańskie). Wykorzystaliśmy je do pogłębienia prac nad wyżej wymienionymi tematami. Poświęciliśmy także czas na konsolidację kontaktów branżowych, ponieważ nasza wizja działalności związkowej wychodzi od realiów w poszczególnych zakładach pracy, w których pracujemy. Ze względu na fakt, że opresja patriarchalna ciąży całej ludzkości i jest jednym z problemów, które musimy zwalczać, temat ten był potraktowany priorytetowo na 3 spotkaniu Sieci. Na poziomie ogólnym, zaktualizowaliśmy nasze analizy, propozycje i strategie działania, w odniesieniu do realiów, w których żyją pracownicy i pracownice na całym świecie i łącząc bieżące, doraźne żądania z wizją społeczeństwa jutra, do którego dążymy.

Burżuazja i posłuszne jej rządy prowadzą walkę społeczną z pracownikami i pracownicami

Kryzysy: gospodarczy, finansowy, ekologiczny i społeczny mieszają się ze sobą i wzajemnie napędzają. Ten globalny kryzys kapitalizmu ukazuje impas rozwoju opartego na coraz bardziej nierównym podziale bogactwa powstającego z wyzysku pracowników i pracownic, deregulacji finansowej, upowszechnienia wolnego rynku i pogardy dla potrzeb ekologicznych. Rządy i szefowie atakują z coraz większą siłą prawa pracownic i pracowników, aby ratować zyski akcjonariuszy i kapitalistów oraz zabezpieczyć banki i międzynarodowe instytucje takie jak Bank Światowy, Międzynarodowy Fundusz Walutowy czy Międzynarodowa Organizacja Handlu.

Pracownicy i pracownice coraz mocniej odczuwają konsekwencje jednego z najpoważniejszych kryzysów kapitalizmu, który rozpoczął się w 2007 r. Mamy do czynienia z bezprecedensowym atakiem na poziom życia pracownic i pracowników; atakiem, który ma na celu zagwarantowanie zysków bankom i wielkim przedsiębiorstwom. Imperializm i burżuazja chcą doprowadzić do końca wojnę społeczną, obniżając pensje, świadczenia emerytalne i poziom praw pracowniczych oraz zwiększając biedę i nierówności.

Obecny system gospodarczy i polityczny organizuje grabież wielu krajów, zmusza miliony kobiet i mężczyzn do porzucenia swoich miejsc urodzenia aby przeżyć… i odmawia im wszelkich praw pod pretekstem, że są imigrantami i imigrantkami.

Destrukcja usług publicznych, kwestionowanie praw socjalnych, ataki na prawa i wolności związkowe, rozwój niestabilnych form zatrudnienia i wzrost bezrobocia w celu wywarcia presji na społeczeństwa… są metodami, które stosuje się na całym świecie.

Aby osiągnąć swoje cele, używają wszelkich możliwych środków: kriminalizacji, procesów sądowych, aresztowań, interwencji policji, okupacji wojskowych, ograniczania praw kolektywnych i indywidualnych. Represje są ich bronią przeciwko tym, którzy i które stawiają opór, przeciwstawiają się [im] i tworzą alternatywy. Nasza solidarność przekraczająca granice jest jedną z naszych odpowiedzi [na te praktyki].

Reformy prawa pracy i systemów emerytalnych, ataki przeciwko pracownikom, warunkom pracy, systemom zabezpieczenia społecznego oraz swobodom demokratycznym są częścią strategicznego planu systemu kapitalistycznego, który ma na celu zmienić trwale i fundamentalnie układ sił pomiędzy klasami rządzącymi z jednej strony, a klasa pracująca i klasami ludowymi z drugiej. Projekt ten wpisuje się w ramy zglobalizowanego kapitalizmu, opartego na konkurencji gospodarczej w zakresie regulacji społecznych, prawodawstwa i warunków pracy. Jego efektem jest rosnąca niestabilność (prekaryzacja) świata pracy.

Kwestie zdrowia i bezpieczeństwa w pracy oraz warunków i jakości życia pracowników i pracownic odgrywają kluczową rolę w naszych walkach i żądaniach.

W krajach utrzymywanych przez kolonializm i imperializm w warunkach niedorozwoju gospodarczego i społecznego, ogromna liczna istnień ludzkich jest skazywana na śmierć głodową lub zmuszana do emigracji, często z narażeniem własnego zdrowia i życia, do krajów, gdzie padają następnie ofiarami dyskryminacji. Kolonializm i imperializm uciskają każdego dnia wiele narodów i społeczeństw na całym świecie; jednym z zadań ruchu związkowego jest więc walka z tymi formami dominacji.

Mechanizm zadłużenia dusi poszczególne państwa i nas zubaża: ich dług nie jest naszym długiem i nie będziemy go spłacać. Polityki ekonomiczne i finansowe przedstawiane jako stymulujące popyt wydają się nie gwarantować silnego gospodarczego ożywienia w dłuższej perspektywie czasowej.

Wizja polityki opartej na tym, że zajmowanie stanowisk w strukturach państwowych umożliwi stworzenie nowego ładu społecznego poprzez zastosowanie klasycznych narzędzi polityki państwowej (stworzonych wszak aby odpowiadać na potrzeby kapitalizmu) wydaje nam się złudna.

Przemiany ekonomiczno-polityczne doprowadziły do ogólnej radykalizacji walk społecznych i ekologicznych oraz walki pracowników i pracownic przeciwko systemowi ucisku i dominacji w szczególności.

W wielu krajach kwestią szczególnie ważną jest prawo do ziemi – dotyczy to zwłaszcza tych państw, które padły ofiarami kolonializmu i imperializmu; musimy się aktywnie sprzeciwić tym zjawiskom i walczyć o prawdziwe reformy rolne wspólnie z ruchami społecznymi żądającymi „prawa do ziemi”.

W 2017 roku walka przeciwko opresji stała się lepiej widzialna. W tamtym roku otworzyła ją niesamowita mobilizacja kobiet przeciwko Trumpowi w stanach Zjednoczonych. 8 marca, który jest dniem walki kobiet, także stał się datą gigantycznej mobilizacji społecznej i protestów na całym świecie.

Ruch „Black Lives Matter” (Czarne Życia Mają Znaczenie) w Stanach Zjednoczonych, podobnie jak „Marsze Peryferii” w Brazylii i liczne protesty w Ameryce Łacińskiej i Afryce wyrażały sprzeciw wobec rasizmu. Sprzeciw wobec homofobii i przemocy znalazł natomiast ujście w masowych protestach społeczności LGBTQ (lesbijek, gejów, osób transseksualnych i queerowych). Walka imigrantów w USA i w Europie także nabrała masowego charakteru.

Sprzeciwiamy się każdej formie rabunku i opresji kolonialnej. Dlatego odrzucamy syjonistyczny rząd Izraela i wspieramy walkę o wolność Palestyny: na rzecz prawa do samostanowienia uciskanych narodów.

Z tych wszystkich powodów, trwamy przy wizji budowy i wzmocnienia międzynarodowej jedności pracowniczej i walki przeciwko kryminalizacji ruchów społecznych, przeciwko programom dostosowawczym, reformom i procesom prywatyzacji, jak i każdej formie opresji i wyzysku.

Wzmocnić ruch związkowy aby zerwać z kapitalizmem

Model działalności związkowej, do którego się odwołujemy nie polega na paktowaniu z władzami i zgodzie na antyspołeczne reformy. Ruch związkowy ma obowiązek organizować opór w skali międzynarodowej, aby na podstawie walk doprowadzić do zmiany społecznej. Chcemy stworzyć system oparty na dobrach wspólnych, na podziale bogactwa pomiędzy tych i te, którzy i które je tworzą (czyli pracowników i pracownic), na prawach pracowniczych oraz zrównoważonym ekologicznie rozwoju.

Obecnie, kwestią kluczową jest niezależność ruchu związkowego, który mobilizuje się i efektywnie walczy. Stawką jest przełamanie strategii dominacji globalnego kapitalizmu, który stara się narzucić światowi pracy historyczny regres, korzystając z jego dezorganizacji i wspierając hierarchiczny model działalności związkowej oraz dążąc do faktycznego zaniku ruchu robotniczego. W tym miejscu należy zaznaczyć, że coraz większa część populacji globu ulega proletaryzacji i zmuszona jest do życia w coraz trudniejszych warunkach społecznych.

Podkreślamy naszą opozycję wobec oficjalnego ruchu związkowego i nasze poparcie dla pluralizmu i demokracji związkowej. Nie stoi to absolutnie w sprzeczności z poszukiwaniami jedności w działaniach związkowych, jedności robotniczej, jedności wszystkich wyzyskiwanych i uciskanych. Przeciwnie – odcinamy się od tych, którzy udają związkowców i związkowczynie, jednocześnie współzarządzają funduszami emerytalnymi i dają się korumpować przez warstwy rządzące, które sprawiły, że korupcja jest codziennością na arenie politycznej.

Nasza wizja działalności związkowej łączy bieżące interesy pracowników i pracownic z wolą głębokiej zmiany społecznej. Nie ogranicza się do żądań o charakterze ekonomicznym, obejmuje także postulaty takie jak prawo do mieszkania, do ziemi, do równości kobiet i mężczyzn oraz sprzeciw wobec rasizmu, homofobii, ksenofobii, kolonializmu i destrukcji środowiska naturalnego.

Interesy, których bronimy, są interesami klasy pracującej (pracowników i pracownic mających zatrudnienie, bezrobotnych, na emeryturze oraz młodzieży uczącej się). Znajdują one swój wyraz we wszystkich regionach świata. Na tym polu konfrontujemy się frontalnie z szefostwem oraz rządami i instytucjami, które są na ich usługach i potwierdzamy naszą autonomię względem wszystkich organizacji politycznych.

Powstało wiele różnych organizacji związkowych; łączące ich sieci były organizowane na gruncie branżowym lub geograficznym. W zależności od regionu świata, w którym żyjemy i działamy, nasze historie i afiliacje związkowe są różne. Jednakże podzielamy to, co najważniejsze: wolę rozwijania koordynacji bojowego ruchu związkowego na poziomie międzynarodowym.

Chcemy porównywać nasze doświadczenia, wspierać wzajemnie opór oraz tworzyć jedność ponad granicami, budować międzynarodową solidarność pracowniczą. Wobec kryzysu, za który odpowiada kapitalizm i który uderza w społeczeństwa na całym świecie, konieczne jest koordynowanie i jednoczenie naszych walk. Wzywamy organizacje związkowe do zjednoczenia się z nami, do jedności w działaniu, która jest niezbędna do walki z regresem na polu praw socjalnych, zdobycia nowych i stworzenia innego społeczeństwa.

Powstanie RSISL ma kluczowe znaczenie w świecie, w którym gospodarka jest coraz bardziej zglobalizowana. W tych warunkach konieczna jest wspólna walka przeciwko przedsiębiorstwom i burżuazji, której interesy uległy umiędzynarodowieniu. Wymusza to rozwijanie akcji solidarnościowych, działań i kampanii koordynowanych na poziomie globalnym i organizowanych na poziomie branż, grup zawodowych, krajów czy kontynentów. Naszym obowiązkiem jest nadanie tym walkom wspólnych ram strategicznych odnoszących je do walki z kapitalizmem.

Dążymy do wzmocnienia, rozszerzenia i wzrostu skuteczności sieci bojowego ruchu związkowego, koncentrującego się na walce, antykapitalistycznego, demokratycznego, niezależnego od szefów i rządów, który wywołuje zmianę poprzez wspólne walki z wszelkimi formami opresji (maczyzmem, rasizmem, homofobią, ksenofobią), jest ekologiczny i internacjonalistyczny.

W najbliższym czasie zamierzamy:

• Pracować nad rozwijaniem solidarności międzynarodowej, przede wszystkim na polu walki z wszelkimi formami antyzwiązkowych represji. Nasza walka jest wymierzona przeciwko wszystkim formom opresji, w szczególności tym uderzającym w kobiety, Czarnych, imigrantów i imigrantki oraz społeczność LGBTQ.

• Wspólnie wspierać walki i kampanie organizowane na poziomie międzynarodowym, uznając prawo narodów do samostanowienia.

• Wspierać i rozszerzać międzynarodowe działania na poziomie branżowym (transport, edukacja, centra obsługi klienta, przemysł, handel, ochrona zdrowia) i w odniesieniu do kwestii międzybranżowych (prawa kobiet, prawa Czarnej populacji, prawa osób LGBTQ, migracje, mieszkalnictwo, ekologia, bezpieczeństwo i higiena w miejscach pracy)

• Rozwijać refleksję teoretyczną i krytykę systemu kapitalistycznego oraz dyskutować nad alternatywami dla tego systemu.

• Zapewnić środki niezbędne do funkcjonowania naszych wspólnych projektów: stron internetowych, mailowych list dyskusyjnych, koordynacji branżowych etc. Organizacje uczestniczące w Sieci powinny uczestniczyć w wymianie informacji i komunikacji za pomocą takich narzędzi jak: upowszechnianie wspólnych tekstów i materiałów, linkowanie stron www, używanie logotypów w materiałach informacyjnych.

• Aby zwiększyć naszą skuteczność, będziemy organizować koordynację organizacji członkowskich Sieci na poziomie regionalnym: obu Ameryk, Europy, Afryki.

• Międzynarodowy Dzień Kobiet 8 marca jest ważnym momentem w walce feministycznej, a tym samym dla ruchu związkowego. Sieć wspiera strajki kobiet, które odbędą się tego dnia na całym świecie.

• 24 kwietnia 2013 r. co najmniej 1 135 osób zginęło w katastrofie budynku szwalni Rana Plaza w Dakce w Bangladeszu. Wszystkie one zginęły zamordowane przez kapitalistów zmuszających je do pracy w warunkach naruszających podstawowe normy bezpieczeństwa. Sieć deklaruje swój udział w demonstracjach i akcjach upamiętniających to tragiczne wydarzenie i oskarżających system ekonomiczny, w którym wyzysk zabija.

• Organizacje członkowskie Sieci będą prowadzić działania i mobilizacje z okazji 1 maja – tak, aby stał się on dniem międzynarodowej walki związkowej.

• Walka narodu palestyńskiego jest symbolem oporu na wielu polach. Sieć aktywnie wesprze akcje, które będą miały miejsce 15 maja 2018 r. i których celem jest upamiętnienie 70 rocznicy Nakby („Katastrofy” - czystki etnicznej dokonanej na narodzie palestyńskim przez izraelskie wojsko w 1948 r.).

• Związkowa walka przeciwko korporacjom międzynarodowym ma kluczowe znaczenie. Jej narzędziem są nasze sieci branżowe. Powinniśmy jednak nawiązać kontakt z organizacjami i ruchami społecznymi, które także są aktywne na tym polu. Sieć będzie uczestniczyć we wspólnych kampaniach, które wpisują się w naszą wizję i model działalności związkowej.

• Potrzebujemy także konkretnych dat na międzynarodowe mobilizacje. Co roku, Ci i Te, którzy i które zarządzają systemem kapitalistycznym, spotykają się w Davos w Szwajcarii aby dyskutować o tym jak nas wyzyskiwać. Sieć proponuje zorganizowanie podczas kolejnego szczytu w Davos (w 2019 r.) serii demonstracji, w formie odpowiedniej dla specyfiki poszczególnych państw. Ta propozycja skierowana jest także do ruchów związkowych i społecznych, które działają poza naszą Siecią i powinna przybrać formę międzynarodowej demonstracji przeciwko Światowemu Forum Ekonomicznemu. Przez te akcje chcemy zademonstrować nasz sprzeciw wobec kapitalizmu i rządów, które mu służą.

• W obliczu grabieży i prywatyzacji dóbr wspólnych przez kapitalizm, Sieć przeprowadzi kampanię na rzecz ich ponownego uspołecznienia i oddania pod zarząd samorządu pracowniczego oraz ich użytkowników i użytkowniczek.

Lista organizacji tworzących Międzynarodową Związkową Sieć Solidarności i Walk (RSISL)

Krajowe międzybranżowe organizacje związkowe:

• Centrala Związkowa i Ludowa „Koordynacja Walk” (Central Sindical e Popular Conlutas – CSP-Conlutas) – Brazylia
• Powszechna Konfederacja Pracy (Confederación General del Trabajo – CGT) – Hiszpania
• Związek zawodowy „Solidarni” (Solidaires) – Francja
• Powszechna Konfederacja Pracy Burkiny Faso (Confédération Générale du Travail du Burkina CGT-B) – Burkina
• Indonezyjska Konfederacja Ruchów Ludowych (Confederation of Indonesia People's Movement KPRI) – Indonezja
• Konfederacja Międzyzwiązkowa (Confederación Intersindical) – Hiszpania
• Autonomiczna Powszechna Konfederacja Pracy Algierii (Confédération Générale Autonome des Travailleurs en Algérie – CGATA) - Algieria
• Walka Robotnicza (Batay Ouvriye) – Haiti
• Włoska Unia Związkowa (Unione Sindacale Italiana – USI) – Włochy
• Krajowa Konfederacja Pracy – Solidarność Robotnicza (Confédération Nationale des Travailleurs - Solidarité Ouvrière – CNT SO) – Francja
• Związek Zawodowy Komitety Oddolne (Sindicato de Comisiones de Base – CO.BAS) – Hiszpania
• Niezależna Powszechna Organizacja Pracowników i Pracownic (Organisation Générale Indépendante des Travailleurs et Travailleuses d'Haïti - OGTHI) – Haiti
• Międzybranżowy Związek Zawodowy COBAS (Sindacato Intercategoriale Cobas – SI COBAS) – Włochy
• Krajowa Konfederacja Pracy (Confédération Nationale du Travail – CNT-f) – Francja
• Katalońska Międzyzwiązkowa Alternatywa (Intersindical Alternativa de Catalunya – IAC) – Katalonia (Państwo Hiszpańskie)
• Powszechny Związek Pracowników Sahary (Union Générale des Travailleurs Sahraouis – UGTSARIO) – Sahara Zachodnia
• Konwergencja Lewicy Związkowej (Ezker Sindikalaren Konbergentzia – ESK) – Kraj Basków (Państwo Hiszpańskie)
• Krajowa Konfederacja Pracy Senegalu – Siły Zmian (Confédération Nationale de Travailleurs du Sénégal Forces du Changement – CNTS/FC) – Senegal
• Samorządny Związek Pracowniczy COBAS (Sindicato Autorganizzato Lavorator COBAS – SIAL-COBAS) – Włochy
• Powszechna Federacja Niezależnych Związków Zawodowych (General Federation of Independent Unions – GFIU) – Palestyna
• Konfederacja Klasy Robotniczej (Confederación de la Clase Trabajadora – CCT) – Paragwaj
• Sieć Solidarności Pracowniczej (Red Solidaria de Trabajadores) – Peru
• Progresywna Unia Związkowa Pracowników Nigru (Union Syndicale Progressiste des Travailleurs du Niger – USPT) – Niger
• Krajowa Unia Niezależnych Związków Zawodowych Senegalu (Union Nationale des Syndicats Autonomes du Sénégal – UNSAS) – Senegal
• Krajowa Unia na rzecz Obrony Klasy Robotniczej (Unión Nacional para la Defensa de la Clase Trabajadora – UNT) – Salwador
• Solidarność Robotnicza (Solidaridad Obrera – SO) – Państwo Hiszpańskie
• Unitarna Konfederacja Oddolna (Confederazione Unitaria di Base – CUB) – Włochy
• Niezależny Związek Pracowniczy Wielkiej Brytanii (Independent Workers Union of Great Britain – IWGB) – Wielka Brytania
• Demokratyczna Centrala Pracownicza Martyniki (Centrale Démocratique des Travailleurs de Martinique – CDMT) – Martynika

Branżowe organizacje związkowe działające na poziomie ogólnokrajowym:

• Krajowy Związek Pracowników Kolei i Transportu Morskiego (National Union of Rail, Maritime and Transport Workers – RMT/TUC) – Wielka Brytania
• Krajowa Centrala Pracowników – Chrześcijańska Konfederacja Związkowa (Centrale Nationale des Employés – Confédération Syndicale Chrétienne – CNE/CSC) - Belgia
• Krajowy Związek Pracowników Branży Żywnościowej (Sindicato Nacional de Trabajadores del Sistema Agroalimentario – SINALTRAINAL/CUT) – Kolumbia
• Związek Zawodowy w „Ethnodata” - Związek Pracowników Firm Podwykonawczych Sektora Finansowego – Grecja
• Krajowy Związek Pracowników Usług Zdrowotnych (Syndicat national des travailleurs des services de la santé humaine – SYNTRASEH) – Benin
• Związek Pracowników Fiocruz (Sindicat dos Trabalhadores da Fiocruz – ASFOC-SN) – Brazylia
• Autonomiczna Organizacja Związkowa Kolei (Organizzazione Sindicati Autonomi e di Base Ferrovie – ORSA Ferrovie) – Włochy
• Krajowy Związek Pracowników Naukowych (Union Nationale des Normaliens d’Haïti – UNNOH) – Haiti
• Unitarna Konfederacja Oddolna – Szkoła/Uniwersytet/Sektor Badawczy (Confederazione Unitaria di Base Scuola Università Ricerca – CUB SUR) - Włochy
• Samorządna Koordynacja Transportowa (Coordinamento Autorganizzato Trasporti – CAT) – Włochy
• Związek Kolejarzy – Krajowy Związek Pracowników Mali (Syndicat des travailleurs du rail - Union Nationale des Travailleurs du Mali – SYTRAIL/UNTM) – Mali
• Związek Pracowników Sektora Żywnościowego - Turecka Konfederacja Progresywnych Związków Zawodowych (Gıda Sanayii İşçileri Sendikası - Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu – GIDA-IŞ/DISK) – Turcja
• Krajowy Związek Pracowników „Małego Niebieskiego Pociągu” (Syndicat National des Travailleurs du Petit Train Bleu/SA – SNTPTB) – Senegal
• Krajowe Stowarzyszenie Funkcjonariuszy Kasy Ubezpieczeń Społecznych (Asociación Nacional de Funcionarios Administrativos de la Caja de Seguro Social – ANFACSS) – Panama
• Palestyński Związek Pracowników Usług Pocztowych (Palestinian Postal Service Workers Union – PPSWU) – Palestyna
• Studencka Unia Związkowa (Union Syndicale Etudiante – USE) – Belgia
• Związek Pracowników Call Centers (Sindicato dos Trabalhadores de Call Center – STCC) – Portugalia
• Unitarny Związek Pracowników Branży Petrochemicznej (Sindicato Unitario de Trabajadores Petroleros – Sinutapetrolgas) – Wenezuela
• Porozumienie Pracowników Służby Zdrowia i Sektora Publicznego (Alianza de Trabajadores de la Salud y Empleados Publicos) – Meksyk
• Kanadyjski Związek Pracowników Poczty (Canadian Union of Postal Workers / Syndicat des travailleurs et travailleuses des postes – CUPW-STTP) – Kanada
• Autonomiczny Związek Pocztowców (Syndicat Autonome des Postiers – SAP) - Szwajcaria
• Krajowa Federacja Pracowników Edukacji (Federación nacional de trabajadores de la educación – SUTE-Chili) – Chile
• Krajowa Platforma Organizacji Zawodowych Sektora Publicznego (Plateforme Nationale des organisations professionnelles du secteur public) – Wybrzeże Kości Słoniowej
• Krajowa Federacja Pracowników Samorządowych – Marokańska Unia Pracy (Fédération nationale des ouvriers et collectivités locales - Union Marocaine du Travail - UMT-Collectivités locales) - Maroko
• Powszechna Centrala Usług Publicznych FGTB / Kolejarze (Centrale Générale des Services Publics FGTB, Cheminots – CGSP/FGTB Cheminots) – Belgia
• Związek Pracowników Sektora Publicznego Bostwany (Botswana Public Employees Union – BOPEU) – Botswana
• Demokratyczna Organizacja Pracy (Organisation Démocratique du Travail – Organisation Démocratique du Travail - ODR/ODT) – Maroko
• Krajowa Federacja Pracowników Transportu Powietrznego Brazylii (Federacao Nacional dos Ttrabalhadores em Transportes Aéros do Brasil – FNTTA) – Brazylia
• Federacja Pracowników Metra (Federação Nacional dos Metroviários – FENAMETRO) – Brazylia
• Namibijski Związek Piłkarzy (Namibia Football Players Union – NAFPU) – Namibia
• Palestyński Związek Elektryków (Palestinian Electricians' Trade Union – PETU) – Palestyna

Lokalne organizacje związkowe:

• Kongres Związków Zawodowych Liverpoolu (Trades Union Congress, Liverpool (TUC Liverpool) – Wielka Brytania
• Lokalny Samorządny Związek Zawodowy, Brescia (Sindacato Territoriale Autorganizzato, Brescia – ORMA Brescia) – Włochy
• federacja Związkowa SUD Sektora Publicznego w kantonie Vaud (Fédération syndicale SUD Service public, canton de Vaud – SUD Vaud) – Szwajcaria
• Unitarny Związek Zawodowy Katalonii (Sindicato Unitario de Catalunya – SU Metro) – Katalonia (Państwo Hiszpańskie)
• Turecki Związek Pracowników Przemysłu Tekstylnego, Tuzla i Izmir (Türkiye DERİ-İŞ Sendikasi, Tuzla et Izmir – DERİ-İŞ Tuzla et Izmir) – Turcja
• „Inny związek”, kanton Vaud (L’autre syndicat) – Szwajcaria
• Powszechna Centrala Usług Publicznych FGTB, Bruksela (Centrale Générale des Services Publics FGTB, Ville de Bruxelles – CGSP/FGTB Bruxelles) – Belgia
• Grupa Robocza IG Metall Berlin ds. internacjonalizmu (Arbeitskreis Internationalismus IG Metall, Berlin – IG Metall Berlin) – Niemcy
• Zjednoczony Związek Pracowników Edukacji Buenos Aires, Bahia Blanca (Sindicato Unificado de Trabajadores de la Educación de Buenos Aires, Bahia Blanca – SUTEBA/CTA de los trabajadores Bahia Blanca) – Argentyna
• Związek Pracowników Prywatnego Sektora Przemysłu Gazowego i Petrochemicznego Chubutu (Sindicato del Petróleo y Gas Privado del Chubut/CGT) – Argentyna
• Związek Zawodowy Uniwersytetu w Liverpoolu (UCU University and College Union, University of Liverpool) – Wielka Brytania
• Oddolny Związek Zawodowy Pawii (Sindicato di base Pavia – SDB Pavia) – Włochy
• Zjednoczeni Pracownicy Przemysłu Samochodowego, organizacja lokalna nr 551, zakłady Forda w Chicago (United Auto Workers local 551 Ford Chicago (UAW Ford Chicago) – Stany Zjednoczone
• Związek Zawodowy Uno Prodinsa, Maipu (Sindicato Uno Prodinsa, Maipú) – Chile

Międzynarodowe organizacje związkowe:

• Przemysłowi Pracownicy Świata – Komisja ds. Solidarności Międzynarodowej (Industrial Workers of the World - International Solidarity Commission – IWW)

Nurty, tendencje i sieci związkowe:

• Sieć Wymiany Informacji o Międzynarodowych Korporacjach (Transnationals Information Exchange Germany – TIE Germany) – Niemcy
• Międzyzwiązkowa Tendencja „Emancypacja” (Emancipation tendance intersyndicale) – Francja
• Monitor Globalizacji (Globalization Monitor) – Hongkong
• Rewolucyjny Nurt Związkowy (Courant Syndicaliste Révolutionnaire – CSR) – Francja
• Front Walki „Nie dla cięć socjalnych” (Fronte di lotta No Austerity) – Włochy
• Solidarność Socjalistyczna z Pracownikami Iranu (Solidarité Socialiste avec les Travailleurs en Iran – SSTI) – Francja
• Oddolna Inicjatywa „Solidarność” (Basis Initiative Solidarität (BASO) - Allemagne.
• Portal LabourNet – Niemcy
• Robotniczy Opór – Fiat-Irisbus (Resistenza Operaia - operai Fiat-Irisbus) – Włochy
• Sieć Pracowniczej Akcji Solidarnościowej (Workers Solidarity Action Network (WSAN) – Stany Zjednoczone
• Zjednoczone Głosy Świata (United Voices of the World (UVW) – Wielka Brytania
• Zjednoczeni do Walki (Unidos pra Lutar) – Brazylia
• Nurt Społeczno-Polityczno-Związkowy 1 maja (Corriente Político Social Sindical 1° de Mayo de Buenos Aires) – Argentyna